De eerste maand van het jaar. Ja hoor, daar gaan we weer. Goede voornemens verzinnen, het huis opruimen, schoonmaken en volledig opnieuw indelen en misschien heb je ook weer gehoord van Dry January. Er zijn altijd ontzettend veel van deze initiatieven. Stoptober, Detox-Day, 30 dagen vega, De Nationale Suiker challenge. De achterliggende gedachten van deze initiatieven zijn goed, maar de drastische verandering maakt het altijd weer zó moeilijk. Ondanks dat, is die suiker challenge wel echt een aanrader. Waarom?
Er wordt namelijk wel eens gesproken van een suikerverslaving. En dat suiker net als drugs of roken, verslavend is. Nou dat is niet helemaal waar. Het klopt dat zowel suiker als drugs of nicotine het stofje dopamine afgeeft in onze hersenen. Dopamine is een soort beloningsstofje. We voelen er ons goed en tevreden door. En dat zorgt er voor dat we het graag innemen. Echter verandert de gevoeligheid van onze hersencellen bij drugs of nicotine-gebruik, waardoor je steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te krijgen. Je hebt dus steeds meer drugs nodig om je goed te voelen. En dát is zeer schadelijk.
Bij suiker is het ook zo dat het stofje dopamine vrijkomt. Alleen reageert ons lichaam niet anders bij de volgende zoete snack. De gevoeligheid van onze hersencellen verandert niet door suiker, waardoor je niet steeds meer nodig hebt van de stof. Dezelfde zoete snack, geeft hetzelfde effect als de eerste keer. Dat maakt suiker, als we naar onze hersenen kijken, niet verslavend. Dat we het graag eten, is een ander verhaal. We voelen ons goed bij het eten van suiker, door die afgifte van dopamine. Maar die stof komt ook vrij na seks, sporten of zelfs bij het luisteren naar mooie muziek.
Suiker zit vaak in calorierijke producten. Bij drugs of nicotine zit je niet persé vol bij het innemen of gebruiken ervan, maar na een flink stuk chocoladetaart zitten de meeste mensen toch behoorlijk vol. Je hebt dan meestal niet het gevoel dat je er nog een wil nemen. Daardoor blijft de inname van suiker relatief beperkt.
Waarom dan toch die suikerchallenge?
Volgens het Diabetesfonds mag een volwassen vrouw 50 gram vrije suikers per dag eten. Vrije suikers zijn alle suikers die zijn toegevoegd aan een product. Dus niet de fructose (suiker) die van nature al in fruit zit. Maar de suikers die je gebruikt om je appels in onder te dompelen als je een appeltaart bakt. Tijdens de Nationale Suiker Challenge eet je 7 dagen geen toegevoegde suikers. Je kickt als het ware af van zoete smaak van suiker, waardoor je minder snakt naar het eten van zoetigheid. En uiteindelijk is een teveel aan suiker niet gezond voor ons lichaam. Door minder suiker te eten verklein je het risico op diabetes type 2, heb je minder buikklachten, slaap je beter, kun je makkelijker afvallen en kun je juist meer energie krijgen. Benieuwd hoe dat zit? Op de site van Het Diabetesfonds vindt je hierover meer uitleg. En noteer gelijk die datum in je agenda, want 8 t/m 14 juni is het weer zo ver. Als je je inschrijft krijg je veel tips en inspiratie om de suikervrije week makkelijk door te komen.
Recept
En om te beginnen hebben we vandaag een avondmaaltijd, zeer laag in suikers!
Een echte lasagneschotel wil ik het niet noemen, want een lasagne ziet er altijd zo mooi gebouwd uit met verschillende lagen. Dit recept bevat maar 1 laag lasagnebladen om verschillende redenen; Laat ik voor de eerste reden dan maar gelijk eerlijk zijn, het formaat van de ovenschotel was eigenlijk veel te groot voor het recept dat ik had bedacht… oops! En ten tweede mag er van mij best wat pasta in een gerecht zitten. Maar hoe minder hoe beter is mijn persoonlijke mening. Pasta bevat veel koolhydraten. Het lichaam heeft dit nodig, maar we krijgen van deze groep vaak op een dag al genoeg binnen. En als je volkorenpasta gebruikt zitten daar tenminste nog veel vezels in. Dit recept heeft witte pastabladen, dus het vult maar het voedt niet. Mede daarom zit er maar 1 laag lasagnebladen in dit recept. Maar zoals altijd zijn deze recepten ter inspiratie. Voel je vrij ingrediënten toe te voegen of juist weg te laten!
Wat heb je nodig:
- lasagnebladen (volkoren om te voeden en wit om te vullen)
- verschillende groenten zoals; tomaten
- rode paprike
- aubergine
- courgette
- kastanje champignons
- prei
- tomatenpuree of tomatentapenade (tapenade geeft meer smaak, maar kan meer suikers bevatten)
- geraspte kaas 45+ of Parmezaanse kaas
- hüttenkäse
- boter of olie om de schaal in te vetten en om in te bakken
verder nog wat smaakmakers: ik gebruik meestal wat ik in de la heb liggen. Dat zijn in dit geval: pijnboompitjes, verse tijm, uienpoeder, knoflookpoeder en paprikapoeder.
Verwarm de oven op 220 graden en vet de ovenschaal vast in. Daarna begin je met het snijden van alle groenten. Ik heb alles vrij fijn gesneden (vond ik zelf) alleen de champignons heb ik wat grover gelaten. Vind ik nou eenmaal lekker.
Daarna bak je je groenten in een laagje olie, ongeveer 5 minuutjes. Ik heb de champignons na 3 minuutjes pas toegevoegd, zodat zij iets meer bite hebben. Wanneer je je groenten kort gebakken hebt, is het tijd om je kruiden, tapenade en hüttenkäse toe te voegen. Ongeveer een theelepel tapenade, een eetlepel hüttenkäse en een flinke scheut van al je kruiden. Ook de verse tijm (ongeveer 3 takjes afgeritst) mag erbij. Een handje pijnboompitjes mag er ook nog door. Proef je groentemengsel en voeg eventueel nog wat kruiden toe. Soms gebruik ik een beetje kruiden van een lasagne sausmix voor wat extra smaak.
Als je tevreden bent over de smaak, dan kan het vuur uit en mag je beginnen met je bouwwerk. Een laag groentemix, een laag lasagne, weer een laag groentemix enzovoort. Ik heb in dit gerecht dus maar één laag lasagne gebruikt. Tot slot de geraspte kaas over de ovenschotel gooien en je gerecht kan de voorverwarmde oven in. Over ongeveer 20 minuutjes is het smullen maar!
