“Hoe voel je je? Goed hoor… En jij?”
Herkenbaar hè. Als iemand je vraagt hoe het met je gaat, dat je niet echt verteld hoe het gaat. Misschien ben je bang voor het oordeel dat de ander heeft over jouw échte antwoord. Of misschien heb je geen zin om aan de grote klok te hangen hoe je je voelt. Misschien heb je het gevoel dat je dan aan het zeuren bent, of weet je niet hoe je je voelt.
Er is zoveel te vertellen over het zintuig voelen. Het kan gaan over emoties, over een onderbuikgevoel, gevoelens die je hebt voor iemand of een fysieke, lichamelijke sensatie die je kunt waarnemen. Dat laatste vind ik als fysiotherapeut nou écht interessant, maar persoonlijk denk ik dat er veel mensen zijn die lichamelijke sensaties niet eens opmerken. Kippenvel, zweet, warmte, kloppingen, tintelingen, druk en pijn zijn gangbare sensaties. Vaak direct herkenbaar en meestal ook nog eens sensaties die we weg willen werken. Kippenvel? Ik trek even een trui aan. Zweet? Dat veeg ik weg met mijn handdoek. Druk? Ik ga even verzitten zodat ik dat niet meer voel. Pijn? Gauw een paracetamol, want daar heb ik echt geen tijd voor.
Ons lichaam signaleert de hele dag in welke staat het is. Het geeft duidelijk aan hoe we ons voelen en wat we nodig hebben. Knorrende maag? Ik ga wat eten. Heb je er echt wel eens bij stil gestaan welke signalen je allemaal op een dag krijgt? Vaak is het antwoord nee. Dat gaat namelijk meestal op de automatische piloot. En zo komt ons dagelijks leven langzamerhand in het gedrang met hoe we ons daadwerkelijk voelen. Hoe vaak in de afgelopen week was je heel erg vermoeid, maar ben je niet gaan slapen? En hoe vaak heb je wel eens door pijn heen gewerkt of gelopen? Veel blessures ontstaan door het niet luisteren naar ons lichaam. Tijdens mijn werk als fysiotherapeut vroeg ik altijd aan een patiënt: Hoe voelt dit? En meestal kreeg ik te horen: Oh dat voel ik niet hoor. Stiekem moest ik dan lachen. Hoezo, dat voel je niet? Ik zit toch met mijn hand een jouw schouder? Je voelt mijn vingers toch wel?
Voelen is moeilijk, zeker als we ons bezighouden met andere dingen die in het dagelijks leven belangrijk zijn. Je hebt echter maar één lichaam en als je daar niet naar luistert kun je echt veel vervelende klachten krijgen. Slijmbeursontstekingen, peesirritaties en gewrichtsklachten zijn meestal de oorzaak van niet op tijd je rust pakken waar je lichaam soms naar snakt. En met rust bedoel ik niet op de bank liggen en televisie kijken. Zet tijdens het televisie kijken maar eens de tv uit en VOEL welke spieren aangespannen zijn en welke niet. Spieren die constant maar aangespannen zijn, krijgen geen rust.
De oorzaak van die blessures zit hem vaak in het feit dat wij kleine signalen niet opmerken. Kijk maar eens naar onderstaand kleurenschema.
Dit schema heeft niks te maken met pijn of vermoeidheid. Laten we dit nou eens zien als “gevoel”. Een potlood wat al jaren niet meer geslepen is druk je in je handpalm. Geef dat eens een cijfer.
En nu is de punt net geslepen en je drukt een stukje harder in je handpalm. Welk cijfer is het nu?
Is dat cijfer reëel?
Een patiënt van mij antwoordde destijds bij de eerste vraag: “Oh dat valt wel mee een vijfje ofzo”. Toen de tweede vraag kwam antwoorde ze met een 8. Eigenlijk stond ze niet zo bij stil bij haar antwoord, maar gelijk corrigeerde ze zichzelf. “Oh dat is wel erg hoog zei ze lachend”.
En dat is wat ik hiermee duidelijk wil maken. We staan vaak niet zo stil bij hoe iets voelt. We denken gelijk in pijn en niet in gevoel. Een laatste vraag:
Als je de pen laat vallen en je arm ligt op je schoot, welk cijfer geef je dan? Goed opletten, want 0 staat er niet tussen;)